Je geaardheid bespreken met anderen, dat is kwetsbaar en intiem. Ook op hoge leeftijd durft daar niet iedereen voor uit te komen, dan is het fijn om te weten dat het wel mag en kan. Daarom blijft praten erover belangrijk.
Het is Pride month. Praten over homoseksualiteit, gebeurde dat vroeger?
Mw. S. schudt haar hoofd: “Van huis uit ben ik katholiek, maar getrouwd en langzaam afgezakt. (glimlacht teder) Maar een goed leven samen gehad en altijd samen geweest en leuke dingen gedaan.”
Dhr. L komt binnen wandelen en lacht: “ Waar hebben we het over? Pride month? Wat is dat? Oh, homoseksualiteit dus? Homoseksualiteit is in de mode. Hoor je vaak op de radio erover. In het nieuws. Of durf ik nu teveel (lacht uitbundig, wordt daarna serieus) Vroeger werd er niet over gepraat. Toen was het er niet, denk ik. Er werd geen aandacht aan geschonken. Mensen van die katholieken al helemaal niet. We hebben er hier toch ook genoeg lopen (mensen van verschillende geaardheid). Ik had vrienden die het waren, meestal wel.”
Kwamen de vrienden ervoor uit? Waar merkte u het aan?
Dhr. L.: “We gokten erop. In dienst had je dat niet. Nooit gemerkt, nee.
Dhr. Z. komt erbij zitten en knikt: “Ja, dat was er. Het was eerlijk waar.”
Dhr. L. kijkt dhr. Z. aan: “In dienst? Heb jij dat wel meegemaakt? Ik nooit mee gemaakt.”
Dhr. Z. kijkt naar Storm en is afgeleid van het gesprek: “Ja jongen, hou op.. nou weer aan het zoeken. …weer twee…nou jaa…”
Dhr. L. komt terug op het gesprek: “Nee, ik heb er geen moeite mee. Weet je waar ik moeite mee heb? Met jonge meiden die je wassen. Dat merk je toch, voel je toch, vind ik lastig. Van hetzelfde soort gewassen worden vind ik niet erg of wat oudere vrouwen. Maar die jonge meiden, die kijken op een bepaalde manier. Dan voel je het soms in je buik. Dat is gewoon anders, niet fijn. De oudere hebben meer ervaring, die doen het gewoon. Die jongere zie je kijken en die moeten het nog leren, dat is af en toe lastig.”
Ja, dat begrijpen we heel goed, jong geleerd is oud gedaan, maar als het bij jou moet worden geleerd is dat soms niet fijn. En ook gevoelens van seksualiteit blijven tot de dood. En je hebt niet altijd in de hand hoe je lichaam reageert als je gewassen wordt. Mw. V. knikt, ze is hardhorend en Irene herhaalt het gesprek.
Mw. V. : “Ik kende alleen acteurs die het waren: Leen Jongewaard.”
Werd er thuis wel eens over gesproken?
Mw. V.: “Mijn vader nooit, mijn moeder wel soms.”
Weet u nog waarom dat zo was?
Mw. V. lacht hartelijk: “Dat zou u mijn moeder moeten vragen! Maar die is er al lang niet meer.”
Irene vraagt of ze mw. K een intieme vraag mag stellen. Mw. K. knikt. Had u vrienden die misschien op mannen of op vrouwen of beiden vielen?
Mw. K. schudt haar hoofd: “In Indonesië ook niet. Ik praatte erover toen ik in de gevangenis werkte.”
Mw. S. die later aan tafel is gekomen kijkt Irene aan.
Mw. S.: “Ik val op mannen en vrouwen, soms wel en soms niet. Ik praat er altijd over.”