Samen luisteren naar de originele versies van de lievelingsmuziek van bewoners roepen prachtige en ontroerende herinneringen op. Mw. M.: “Prachtig, prachtig! Beter dan alle muziek van nu.” Dhr. K.: “Kom je volgende week weer?” Mw. L: “Prachtig een mooiere plaat had ik niet kunnen horen!” Dhr. C.: “Dit is goede muziek ...voor als er kennis zijn...en een goede...brut....en dan ...nou! Mmmmm...soms wel eens...vrienden van mijn broer...die zongen ook...ging ik ook mee.. en was gezellig. Als het kon.. mijn vrouw...heel vlug...was ik ook bij…toen ik daar liep zei hij: ‘Heeee you are brother of me.’ Hij vond het wel leuk dat ik kwam... langzaam hé....heel veel zingen maar er komt niemand, mijn broer werkte bij een band.” Mw. K.: “Dat zijn tenminste platen. Schitterend! Kan wel huilen erom. Dit zijn tenminste grammofoonplaten, waarom ik moet huilen weet ik niet maar vind het niet leuk.” Mw. V.: “Dit was...mijn moeder...prachtig.”
