Vaak gaan gesprekjes alle kanten op tijdens de ontmoetingsgroepen, we volgen de bewoners in hun uitspraken en leren keer op keer van elkaar.
= over leeftijd en haren verven. Hoe oud is mevrouw S.? =
Mevrouw S., glimlachend: “Ik denk 72. Want ik ben van ’47. (over verven) Af en toe. Dan zie je dus wel de uitgroei. (lachend, tegen Irene) U heeft geen uitgroei. U bent gezegend.”
Mevrouw N.: “Je wordt ouder. Als je niet grijs wordt, ga je gauw dood.”
Meneer B.: “(glimlachend) Niet voor mij bestemd. Heb je mij gezien in de keuken? Sommige dingetjes op de school doen zij niet.”
= Irene laat muziek horen van zangeres Mercedes Sosa, onder andere het lied: Gracias a la vida =
Meneer B. tikt het ritme mee op zijn rolstoel en is zichtbaar ontroerd: “Een beetje van het leven van de mens. Het dagelijks leven van de mens. Heel bekend – en niet bekend ook.”
= gesprek over de talen die in Suriname gesproken worden =
Mevrouw S.: “Het Nederlands wordt daar op school gedoceerd. Naast het echte Nederlands, het beschaafde Nederlands, kon je toch ook dat andere spreken? Ik niet. Maar die stoere jongens, die gingen het wel op straat spreken.”
= over het leren van verschillende talen =
Mevrouw N.: “Op school.”
Mevrouw S.: “Ik heb ze in Suriname geleerd.”
Mevrouw N.: “Ik hier in Nederland. Ja hoor, vond ik wel leuk.”
Mevrouw S.: “Je weet niet beter.”
Mevrouw N.: “Je went er aan, je weet niet beter.” (de beide vrouwen knikken elkaar toe).
= mevrouw N. deed gymnasium. Heb je daar later iets aan, aan die oude talen? =
Mevrouw N.: “Ik denk het wel. Want als je die talen moet leren, dan moet je precies uitzoeken wat er staat – en daar leer je van. Dat denk ik wel, dat je daar wat aan hebt.”
= Waar de liefde ook vandaan komt……… =
Meneer B.: “Van de hemel.”
Meneer O.: “Voor jou laat ik de zon zelfs schijnen.”