We stellen vandaag het thema: (het omgaan met) ouder worden voor.
Mevrouw S.: “Het lichaam wordt ouder en is niet meer dezelfde.”
Mw. G.: “Je bent niet meer zo…….”
Mevrouw S.: “…….bewegelijk.”
Vroeger wel. Vroeger deed u misschien veel aan sport?
Mw. G.: “Waterpolo.”
Bij waterpolo wordt nogal eens flink geduwd en geschopt onder water.
Mw. G., glimlachend: “Je hebt natuurlijk doorschijnend water en water waar je het niet kan zien.”
Vond je het een leuke sport?
Mw. G.: “Anders zat ik er niet op. Ja, een hele zware sport. Het zat in mijn bloed. Altijd zwemmen, zwemmen, zwemmen. Je moet effe doorzetten, hè! Je hele team is altijd belangrijk. Vier dagen in de week trainen. Na school naar het zwembad.”
Dan heb je eigenlijk geen sociaal leven?
Mw. G.: “Je hebt toch een sociaal leven in het zwembad?”
Werd dat in Suriname ook gedaan: waterpolo?
Mw. P.: “Ja! In Suriname is het begonnen door een buitenlandse student. Maar iedereen moest wel zelf zijn spullen mee nemen. Je mocht wel op de trap zitten.”
Mw. H.: “Zwemmen? Ja! In het zwembad. Het dichtstbijzijnde zwembad. Ik had noch een vader, noch een moeder, die waren dood. En het was gewoon leuk. Baantjes. Ik deed het op een rustig tempo. Ja, ik vond het leuk om te doen.”
Dhr. Z.: “Nou, ik vond het wel leuk om te doen. We hadden een zwembad vlakbij waar we woonden. Nee, zwemles vond ik niet zo leuk. Maar het ging wel vlug: mijn diploma halen.”
Leerde Mw. E. ook zwemmen? En waar?
Mw. E. knikt ja: “Filippijnen. Ja, wij gaan ook leren om te zwemmen. Wij hadden vlakbij rivieren, we gaan zwemmen.”
Kon u het goed?
Mw. E., glimlachend: “Niet zo veel.”
Werd er in Suriname ook zwemles gegeven?
Mw. S.: “In Parima. Er was maar één zwembad. Dat was aan de Wanikastraat. Zelf kon ik het niet. Maar mijn kinderen hadden allemaal een diploma. Ik vond het belangrijk. In de eerste plaats voor de veiligheid.”
Dhr. Z. “In Zaandam zijn meer zwembaden. In de Mauritsstraat. Met die hoge zwemtoren.”
Mw. S.: “Mijn kinderen hebben in Suriname les gehad en daar had je het zwembad Parima.”
Kennen we zwembadliedjes? Eigenlijk niet. Dan maar het lied “My Bonny is over the ocean.”
Mw. E. en Dhr. V. bewegen op het ritme mee.
Mw. H. geniet van de muziek en knikt.
Verder over het zwemmen……..
Mw. E.: “Samen met de mensen. Met die buitenlanders Ze vonden leuk.”
Dhr. Z.: “Ik weet nog dat ik van de Zaanbrug afsprong. Ja, ik weet wel dat ze me er uitgehaald hebben (brede glimlach). “
Mw. G., lachend: “Ja, je komt vanzelf neer.”
Mw. S. “Maar ik weet het nóg. Mijn kinderen moesten goed leren zwemmen. Mijn man en ik brachten ze naar het zwembad. Ik had geen rust zolang ze in het zwembad waren. Mijn zoon hield van duiken. Hij waagde het steeds. Ook als het niet mocht.”
Dhr. V. “Kola Kreek, daar ben ik geweest. En de Zwarte Rivier heb ik gezien. Blaka Watra. Ja, ik heb gezwommen. Ik kan niet zo goed zwemmen. Maar ik kan mezelf redden. Nee, geen zwemles.”
Mw. S. glimlachend: “Ik waag het niet.”
Mw. H., met een glimlach: “Nee, nee!”
Mw. S. kijkt haar vriendelijk aan: “U hoefde dat niet. U vond dat niet leuk.”
Voor waterpolo moet je vast lang trainen……….
Mw. G.: “Lang. Het maakte mij niet uit hoe lang. Als het maar water is.”
Dhr. Z.: “In Zaandijk, waar ik woonden, daar hadden we een heel mooi buitenbad.”
Mw. H., breed glimlachend: “Ja: buiten en binnen.”
dhr. Z.: “In de pauze konden we gratis naar het zwembad. Ik zwom in de Surinamerivier en daar zijn heel veel foto’s van. Maar dat album is gestolen.”
Mw. S.: “Woonde u in Suriname?”
Dhr. Z.: “Mijn zoon had een vriend die woonde in Suriname. En werkte daar ook. Ik vond het best leuk in Suriname. In de rivier en in het bos.” Er waren apen in de tuin. En daar keek ik naar.”
Dhr. V., genietend van Storm: “Jij bent zo lief. Hij is altijd lief.”
Dhr. Z.: “Er is een nieuwe brug in Suriname.”
Mw. S.: “Naar de overkant. Dat is Commewijne. Dat is ook een district.”
Zwom iemand wel eens in de zee?
Mw. G.: “Zee is het leukste.”
We sluiten de ontmoetingsgroep af met een lied waarin Irene alle verhalen van de bewoners laat terugkomen en ze aandachtig luisteren, glimlachen en instemmend knikken.