Vandaag een vraag om jullie hulp als je Sprekende Handen, Methodiek van Verbondenheid inzet. Veel van de Juweeltjes noteren we tijdens de ontmoetingsgroepen die we doen vanuit deze methodiek. We kijken weer kritisch naar deze methodiek; is ze nog actueel, werkt ze nog steeds, wat levert het op voor bewoners, personeel, naasten, onszelf, én: wie gebruikt haar nog meer?
De methodiek Sprekende Handen Methodiek van Verbondenheid bestaat inmiddels ruim 20 jaar! Vijf jaar geleden hebben wij, Irene Kruijssen en Eline Hoorweg in samenwerking met Annemiek de Vries, Simone Zwart en Paula Irik (resp. neurologisch muziektherapeuten en geestelijk verzorger) deze interventie beschreven. Deze beschrijving is door de onafhankelijke beoordelingscommissie van Vilans (Nederlandse kennisorganisatie voor zorg en ondersteuning) beoordeeld als goed onderbouwd en daarmee opgenomen in de databank erkende interventies voor de langdurige zorg.
Voor de her-erkenning van de interventie moet er onderzoek worden gedaan naar het gebruik en de inzet ervan.
Om een goed beeld te krijgen van hoe vaak en waar deze wordt ingezet, hopen we dat je de tijd wilt nemen om de enquête in te vullen en mee te helpen de komende vijf jaar de erkenning te behouden.
De enquête bestaat uit 9 vragen, invullen duurt minder dan drie minuten. Gebruik je Sprekende Handen? Dan zijn we enorm geholpen met jouw antwoorden op de enquête.
Hierbij de link: https://nl.surveymonkey.com/r/ZJLHDZP
En natuurlijk Juweeltjes over de Methodiek:
“Dat jullie dit voor elkaar krijgen. Een zeker geduld met wat de mensen niet meer hebben, krijgen jullie naar boven.”
“Gek he, dat je veel vergeet maar dit soort dingen van vroeger gaat niet meer verloren.”
“Oh, dit was zo mooi! Dit is uniek en heb ik nog nooit gehoord.”
“Ik blijf een man die op zoek is. Dus de vraag wie ik ben, is een aanvulling.”
“Kijk, ik heb een tijdje gezworven en als je dan in een ander land bent geweest, is het echt even lastig. Dan wil je terughalen wat er niet meer is.”
“Hoe gaat het? Dat is lastig te bepalen, dan sluit ik me op in mijn eigen wereld en dat maakt het voor mij dragelijker. En dat is positieve aan het hele groepsgebeuren wat er zich hier ontwikkeld heeft. Waarmee ik goed kan functioneren en dat vind ik de positieve kant van het verhaal. Ik vind het ook lastig om daar nu zo over te praten. Dat ik teveel mijn eigen verhaal vertel en dat is ook nodig, omdat ik er behoefte aan heb aan een goede gesprek en contact. Dat geeft rust en overzicht en geeft me, dat ik meerdere keren per dag het overzicht bewaar en niet in onduidelijkheden verval. En dit geeft mij in ieder geval de richting dat je een bepaalde richting in wilt. Op het ogenblik denk ik dat ik te gemakkelijk heb gezegd dat het goed gaat. Dat die boodschap te gemakkelijk is afgegeven. Afgelopen periode vond ik het een niet prettige situatie. Ben ik hier dan toch…hoe heet dat nou…maakt het moeilijk. Ja, een lied is fijn. Dat vind ik fijn. Muziek en het geluid ervan helpt mij om wat rustiger in mezelf te komen en dan ben ik ook wat gemakkelijk mentaal als ik aan het redeneren ben: ‘Gaat het goed of niet’ want dan is het meer analytisch.”
“We moeten zorgen voor elkaar, en samen zijn.”
“Dank jullie wel. Ik heb genoten wat een prachtige en geweldige dag.”