Nog een Juweeltje over seksualiteit. In de veilige omgeving van de ontmoetingsgroep durven ook bewoners die nog nooit over seksualiteit hebben gesproken, zich te uiten. Ze worden hierbij geholpen door de openheid van medebewoners en van ons. Soms zie je eerst in hun lichaamstaal de aarzeling en verlegenheid. Maar als ze zich hebben uitgesproken, zie je hen stralen van trots, door de lieve reacties van medebewoners en die van ons.
Mw. K. ziet dat de echtgenoot mw. Z. haar een kus en een knuffel geeft: “Dat mis ik en wil ik ook wel.”
Alweer een mooie opening naar een gesprek over seksualiteit, dat begint met de ervaringen van de eerste menstruatie.
Mw. V.: “Mijn moeder heeft alles verteld. Ik liet het bebloede doek zien. Ze zei tja dat hoort erbij. En vertelde me dat mijn lichaam zou veranderen en mijn borsten groter zouden worden, maar die vond ik al groot.”
Durfde mw. H. te praten over haar ongesteldheid?
Mw. H. bedeesd: “Nee, ik heb het nooit durven zeggen tot ik getrouwd ben.”
Durfde u te praten over wat u lekker vond tijdens de seks?
Mw. V. begint te lachen: “Hij zei: ‘Wat ben je een preutse trut’ En toen zei ik: ‘Waarom?’ Hij zei: ‘Je moet genieten en zeggen wat je lekker vindt.’ En toen ging ik het zeggen.”
Mw. M. luistert aandachtig en schudt haar hoofd: “Nee. Nooit genoten, wel met mijn man geleerd, maar nog steeds moeilijk.”
Mw. S. knikt: “Mijn moeder heeft het nooit over seks met me gehad. Die kwam uit Gouda. Het was daar een strenge kerk, die was heel gelovig.”
Kon u praten over wat u lekker vindt?
Mw. S.: “Nou, dat was nog wel een beetje een zwart gat. Dan dacht je: hij moet het maar voelen. Want ik kon hem wel een beetje pakken.”
Kreeg u seksuele voorlichting van uw ouders?
Mw. M.: “Nou, dat is een groot woord.”
Mw. G. geeft door knikken aan dat zij wel seksuele voorlichting kreeg van haar ouders. En schudt nee op de vraag of ze plezier had in seks.
We zingen het lied: ‘Daar aan de waterkant.’ (waarin het onder andere gaat over zoenen en trouwen).
Mw. O. lacht: “Daar zijn heel wat kindjes gemaakt bij de waterkant. Want alles moet stiekem.”
Bent u getrouwd geweest?
Mw. O. knikt: “Oh heel romantisch, witte kleding, etc. Nu vind ik het flauwekul.
Had u ook seks voor het huwelijk?
Mw. O.: “Oh, ik deed het wel, maar ik was zo bang om zwanger te worden. Ik heb wat afgelogen tegen mijn moeder hoor. Ik praatte er meer met mijn schoolvriendinnen over. Ik legde ze alles uit en ze wilden alles horen. Maar met mijn man had ik stiekem in de trap seks. Want je mocht niet alleen thuis zijn, er was altijd een chaperonne. Mijn moeder of vader waren altijd thuis. Ze zeiden: ‘Je wordt ziek.’ Maar ze zeiden nooit waar je dan ziek van werd of waarom. In de kerk werd er alleen op een hele rare manier over gepraat. Er moet over seks gepraat worden op een normale manier. Dat is aan de volgende generatie.”