Vandaag een Juweeltje over Pasen…
Dhr. H. lachend: “Dat de mensen een borreltje nemen om te proosten!”
Mw. S. stralend: “Met Pasen in het geel omdat onze kerk de gele boom heette.”
Dhr. M. hoofdschuddend: “Nee, geen Pasen of eieren verstoppen.”
Mw. P. glimlachend: “Ik was met Pasen met een vriendin naar Assen om te dansen. D’r was niks an, gingen we terug naar Emmen. Naar de dierentuin, naar het paviljoen, daar konden we ook dansen. En daar heb ik mijn man ontmoet. Ik zie hem nóg staan. Hij werkte daar in het restaurant. Hij komt uit Alphen!” Lachend: “De vrouwtjes waren dol op hem. Maar hij zei altijd: ‘Voor mij is er maar één.’”
Mw. H. nadenkend: “Ik was naaister. Japonnennaaister. Bij Gerson. Was een van de mooiste en een van de duurste winkels van Amsterdam. De winkel zat in de Kalverstraat, op de hoek van de Sint Luciënsteeg en hoek Spuistraat. Daar zat het atelier.
Ik heb her altijd leuk werk gevonden. Thuis was ‘s avonds aan het werk. Dan deed ik het voor enkele mensen. Had ik extra klanten, naaide ik erbij, want dan verdiende je wat bij. Je had goede en slechte tijden. Tussen Pasen en Pinksteren werd er goed verdiend maar de rest van het jaar werd het minder. Ja, dat was het hoog seizoen.”