Ga naar de inhoud

Juweeltje over ongewenste intimiteiten

Juweeltje oranje

Ongewenste intimiteiten, voor veel vrouwen iets waar ze mee zijn opgegroeid. Naar aanleiding van het lied: Daar bij die molen waarin de zin voorkomt: ‘Als jij eens wordt mijn vrouw’ volgde het volgende gesprek:

Mw. A. bedachtzaam: “Zouden ze getrouwd zijn? Realistisch weet je dat het kan gebeuren, dat het fout kan gaan. Als het gebeurt moet je door gaan. Dat kan best. Want ik ben ook doorgegaan. Ik ben ook verlaten. Heb eerst hard gehuild en toen gedacht: ‘Ik heb twee benen om op te staan, dus hup opstaan en doorgaan.’  Ik ben verzorger geworden en dat ging goed en waren ze ook nog blij met me. Ging ik naar een huis, trof ik de vader alleen en dan weet je het wel… dus dat heb ik opgegeven. Heb een gesprek erover gehad. Ik wilde wel begeleiden en dat hebben ze goed aangenomen. Ging met ze (de kinderen die ze begeleidde) hierheen en daarheen. Zei ik: ‘Zeg maar waar je heen wil.’ Oh, het Oosterpark, daar heb ik wat afgelopen! Gingen we wat drinken onderweg en dat viel in goede aarde. Als de uren op waren zei ik: ‘Volgende week weer.’ En dan zeiden ze: ‘Mieke, Mieke’, want dat is vertrouwelijker, en dan zei ik: ‘Hup, volgende keer weer.’  Er waren een heleboel mannen die hun piemeltje wel eens lieten zien en dan moest je je verdedigen. Nou, dat heb ik gedaan. De ene gaf ik een schop onder zijn reet en zei ik: ‘Ga naar je ouwe moer toe!’ Mocht ik natuurlijk niet zeggen, want moeders moeten oud worden en hoor je zo niet toe te spreken, maar ik had moeder toestemming gevraagd om dat te gebruiken en dat mocht.”

Mw. C. knikt instemmend: “Is mij ook overkomen. Op school. Een lerares op de huishoudschool. Ik was twaalf jaar. Net op school. Ze kon haar handen niet thuis houden. Ze raakte me aan bij mijn borsten en billen. Ik vertelde het aan mijn moeder. Die was zeer bijdehand en ging gelijk naar school en toen hield het op. En sindsdien ben ik altijd bijdehand geweest. Had je ook nodig in de basketbalwereld.”

Mw. A. knikt haar goedkeurend toe en lacht: “ Ik heb ook wel eens een man flink aan zijn geslachtsdeel gepakt en geschud. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo hoor. Er zijn ook nette mannen, nou ja, je snapt wat ik bedoel.”

Mw. C. knikt: “In de basketbalwereld was het niet lichamelijk maar alleen van die opmerkingen: ‘Je ziet er lekker uit’ en zo…daar ging ik nooit op in. Ik was vrij opgevoed. Ze zeiden altijd: ‘Wat er ook gebeurt, vertel het. Je krijgt geen straf.’”

Mw. A. knikt bedachtzaam: “Er is nog steeds niets gevonden om het tegen te gaan. Mensen zijn vooruitgegaan op seksueel gebied maar daar niet in. Ach ik denk dat het altijd zo zal blijven.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *