De lente is begonnen en we zingen liefdes liederen…want verliefdheid komt als het komt. Of je nu jong of oud bent, ziek of gezond.
Dhr. V: ziet de tekst: ‘Word nooit verliefd!’ Lachend: “Word nooit verliefd! Ja, er zit een kern van waarheid in. Altijd waarheid (nog steeds lachend): als je verliefd wordt, dan ben je de sigaar.”
Wie was er wel eens verliefd? En was het kalverliefde of echte liefde?
Mw. W, lachend: “Wat is nou kalverliefde en wat is echte liefde? Dat is hetzelfde!”
Weet mw. W. nog haar eerste verliefdheid?
Mw. W., glimlachend: “Dat was een man die was 12 jaar ouders en heel rijk. Die was stuurman op de grote vaart. Ik was 15 jaar. Dan kun je ook al verliefde worden, hoor! Wij gingen ieder weekend naar Vlissingen, naar mijn oma. En meneer woonde natuurlijk in Domburg, daar woonden de rijken. En zo heb ik hem ontmoet. In een cafeetje. (over het huis van oma en de kelder waar ze dan logeerden) Het was pure armoe. Kleine raampjes, bedompt – een klein stukkie d’r boven. Het stonk ook naar een kelder, duidelijk een kelder. In de kelder kon je dan met een klein trapje naar de tuin. (….) Wanneer die vaarde, ging-ie pleite. En dan wachten, wachten, wachten. En dan kreeg je af en toe een brief. Je bent verliefd op de liefde, volgens mij.”
En was dhr. S. al jong verliefd? Op uw vrouw natuurlijk ….
Dhr. S., glimlachend: “Eerder wel. Met een meisje. Tussen jonger en twaalf.”
Kende u elkaar van school?
Dhr. S.: “Normaal gesproken wel.’
Hoe heette ze? Weet Dhr. S. nog hun namen?
Dhr. S.: “Eentje nog wel, maar niet allemaal. Pippa.”
Liep u wel eens samen hand in hand?
Dhr. S., glimlachend: “Bijna niet. Heel jong. Eén straat, zelfde dorp.”
Dhr. V. begint te zingen:
“Onder de brug van Anke Franke
daar verkoopt men eikenhout
maar dat hout dat wil niet branden
jongens, jongens, wat verdriet
koop bij Anke Franke niet.”
Lachend, wijzend op de liederenbundel: “Dan hoef ik niet meer te zoeken, want het staat er niet in.”
Mw. A. en Dhr. L.: volgen het zingen van dhr. V. met aandacht.
We zingen “Een roosje mijn Roosje”
Mw. R.: luistert met aandacht en zegt af en toe woorden.
Mw. P. kijkt zeer ernstig, maar beweegt en tikt op het ritme mee.
Dhr. S.: maakt brede handgebaren op de maat.
We zingen ‘Love me tender’ van Elvis Presley
Mw. W., lachend: “Wat was ik verliefd op die man.”