Vandaag een Juweeltje over het lezen van mensen. Lichaamstaal lezen, hoe doe je dat eigenlijk? Met dank dat ik de woorden mocht opschrijven en delen. Er is nog o zo veel te leren van elkaar!
“Als u wat tegen hem zegt. Verstaat hij u wel of niet? Zijn lichaamstaal, checkt u dat of dat klopt? Je zegt het wel, maar ik denk van niet. U zegt; die mijnheer begrijpt het, maar ik zie niets aan hem. Misschien vult u het wel in en zit er niets in hem. Hij schudt nooit zijn hoofd. Hij knikt alleen maar, schudden doet hij niet. Waarom beweerd u van wel? U zegt: u leest zijn lichaamstaal, maar ik zie niets aan hem. Waar leest u dan? Wat ziet u dat ik niet zie? U zegt zijn ogen, ik zie niets in zijn ogen. Ik leer van u. Theorie en praktijk. U hebt misschien meer praktijk ervaring van het leven.. of u verstaat wat hij bedoelt. Waarom zegt u dat u van mij leert? Ik woon hier…dan kan je toch niets van mij leren? Hoezo levenservaring? Wie zegt dat? Wie zegt praktijkervaring? Hoe weet u dat? U wil dit anderen laten lezen? Wie zegt, als ik ‘nee’ zeg, dat u het dan niet doet? Waar staat dat dan op papier? Hoe zou ik het te weten komen als het toch gebeurd? Het zou uw woord tegen het mijne zijn en wie zouden ze geloven? Het gaat om geloven. Ja, het mag… u mag het anderen laten lezen.”