Koningsdag komt eraan. Hoe vierden de bewoners Koninginnedag?
Dhr. O: nuchter: “Van mij hoeft het niet, het kost alleen maar geld.”
Dhr. M. knikt hem instemmend toe: “Ik heb niets met het koningshuis. Het kost klauwen met geld.”
Dhr. V. schudt zijn hoofd: “Je moet zien wat het oplevert. Als het geen koning is, dan is het wel een president.”
Mw. F. knikt hem stralend toe: “Ik vind het altijd leuk om te zien. De prinsessen heten: Amalia, Alexia en Ariana”
Dhr. H. glimlachend: “Ik ging vroeger altijd koningsdag vieren, ik ging er altijd naartoe, de gezelligheid, daar gaat het om.”
Mw. A. knikt instemmend: “Ik vind het altijd een vrolijk gezicht.”
We zingen het Wilhelmus, ‘Daar zijn de appeltjes van oranje weer’ van Max van Praag, met de tekst: ‘En van je hela hola, houd er de moed maar in’ en ‘M’n vlaggetje, m’n hoedje en m’n toeter’ van Corrie Vonk en ‘Waar de blanke top der duinen’. Daarin wordt gezongen: ‘k Heb u lief, mijn Nederland’.
Mw. F. straalt: “Natuurlijk, het is mijn land.”
Dhr. V. knikt: “Ikke ook, ik heb iedereen lief.”
Mw. P. Instemmend: “Ik hou van Nederland, het is zo’n klein landje met zoveel verschillende culturen, van Groningen tot Maastricht.”
Dhr. B. bedachtzaam: “Ik hou wel van Nederland. Het is alleen jammer dat er zoveel gebouwd wordt, de mooie stukjes verdwijnen.”
Dhr. V. schudt zijn hoofd: “Als er niets verandert, zou het een saaie boel worden.”
Op Koningsdag worden er ook altijd lintjes uitgedeeld. Wie zouden de bewoners een lintje willen geven?
Mw. F, Dhr. H. en dhr. V. proesten het uit: “Aan mezelf.”
Dhr. F. en dhr. G. gelijktijdig: “Aan mijn vrouw.”
Mw. Z. ontroerd: “Ik zou een lintje aan mijn ouders geven.”