“Anders leer je het leven niet kennen.”
Therapiehond Storm is vandaag in een dwarse bui. Hij moet weer even stevig opgevoed worden, vindt Irene…….
Mevrouw H, wijzend op Irene: “Nee, jóu! Daar zit het hem niet in, hoor: veel brokjes geven. Dan heb je een heel ander gedrag. Wandelen!”
= Maar je kunt echt wel boos worden, als hij helemaal niet wil luisteren! =
Mevrouw H. knikt: “Je blijft mens. Moet je eens naar de oorlog kijken…..”
Met iets van geraaktheid in haar ogen kijkt ze aandachtig naar meneer D. die tegenover haar zit.
= Irene laat zijn lievelingsmuziek horen. Meneer D. heeft zijn ogen dicht. Hoort hij er wel iets van? =
Mevrouw H.: “Ik zie het niet hoor, komt niet binnen.” Ze blijft aandachtig naar zijn gezicht kijken. “Hij is niet meer de oude.”
= Dat zijn we toch allemaal niet? =
Mevrouw H.: “Nee, maar bij hem valt het erg op. Wij maken altijd van alles mee, iedereen. Want anders leer je het leven niet kennen. Vallen en opstaan. En weer doorgaan. Al heb je geen mooi weer, dan moet je gewoon genieten van alles. Als je allemaal zit te janken, daar heb je ook niet veel aan.”
= Dat is duidelijke taal … =
Mevrouw H.: “Ik ben altijd heel duidelijk geweest.”