Paula Irik was 19 jaar lang geestelijk verzorger bij Cordaan. Na haar pensioen is zij als vrijwilligster verbonden gebleven aan de PG-afdelingen van Eben Haëzer. Naast haar werk als geestelijk verzorger, en daarvoor al, schreef zij vele artikelen en boeken. Nu is dan eindelijk haar verzameld werk verschenen:‘Reuring, verzet en ontmoeting’.
Verkrijgbaar bij Uitgeverij Elikser:
https://www.elikser.nl/reuring-verzet-en-ontmoeting.htm
Paula staat aan de wieg van de Juweeltjes, nog steeds schrijft zij wekelijks de letterlijke uitspraken van bewoners met dementie op, omdat zij zich vanaf dag een bewust is van de waarde die deze taal in zich draagt.
Vandaag een Juweeltje van dhr. W. die zelf geestelijk verzorger is geweest en die zich Paula nog herinnert vanuit de tijd dat ze werkte bij de Nassaukerk. Toen Eline vertelde dat het verzamelde werk van Paula uit zou komen, reageerde hij met een bespiegeling daarop.
“Ik denk dat het heel belangrijk is dat dit soort verzamelde werkjes er zijn. Het is natuurlijk een volwassen vrouw die de wereld heeft gezien, tenminste, dat denk ik. Een beschrijving van geestelijke verzorging in een geseculariseerde wereld. Een aardig beschreven idee van wat het boek dus zeg maar beschrijft door een van mijn vakgenoten en dat geeft een leuke confrontatie, denk ik… maar alles bij elkaar verrassend.
Dat woordje ziel, dat is wel een essentieel begrip, je moet ergens door geraakt worden, door de ziel van de mens. Ik vind het een hele interessante baan, met een leuke groep mensen, dus dat boeit mij nog volop.
Aalmoezenier, dat is niks anders dan een flink aantal stukken tekst doorgeworsteld te hebben. En dat heeft me geholpen om mijn eigenheid te bewaren en te ontdekken, dat is een mooi begin. Het feit dat je met mensen in contact komt, met mensen waarmee je normaal gesproken niet zo snel mee in contact komt, maar meer op afstand, meer vermomd, want ze hebben met kerk niks te maken, is mijn gevoel, hè. En datzelfde geldt ook voor mensen die dat vak bewegen, bewógen worden door dat vak, dat je in die mensen kwaliteiten ziet, in een mens dat misschien afgetakeld is, dat is niet zo positief omschreven, maar ik zoek naar de positieve kwaliteiten van een of van meerdere personen die met hun eigenheid rondlopen in eh, in deze eh…. ‘Wereld?’ Ja, wereld.
Geestelijk verzorger van de mensen die hier wonen en hier hun eigen nieuwe leven opbouwen, dat is op zich wel de moeite waard om dat heel serieus te nemen.”