Zeven november was het Divali, het Lichtjesfeest voor hindoes. Divali betekent voor hindoes evenveel als kerstmis voor Christenen. Het wordt ook in andere religies gevierd en iedereen kan meedoen met het feest van het licht, wat voor geloof je ook hebt.
Op tafel hebben we vele lichtjes aangestoken, bewoners bladeren door boeken over Divali met mooie afbeeldingen en we lezen het verhaal van Divali over de prins Rama en zijn vrouw Sita. Voor veel mensen gaat Divali over de overwinning van het goede (het licht) op het kwade (de duisternis).
Vieren de bewoners Divali of hebben ze in Paramaribo wel eens de optochten met lichtjes gezien?
De meeste bewoners knikken instemmend.
Mw. W.: “We hadden buren aan beide kanten die Divali vierden. Er waren schaaltjes met kaarsjes en ze zongen liederen. We zongen gewoon mee. Er waren ook optochten, heel leuk, het was gezellig voor iedereen, een stadsfeest.”
We dragen gedichten over licht en donker voor en we luisteren naar het lied ‘Divali’ van Jeroen Schipper en luisteren naar het lied: ‘This little light of mine’.
Wat zijn de lichtpuntjes in uw leven?
Mw. W.: “Er zijn zoveel dingen, ik kan ze niet eens opnoemen. Als ik ’s morgens wakker word denk ik aan positieve dingen.”
We zingen verschillende Surinaamse liederen en halen herinneringen op aan Suriname, aan het land, de mensen en het eten. We spreken ook over dankbaarheid.
Mw. W.: “Ik ben dankbaar dat ik mag leven in gezondheid. Gezondheid is het belangrijkste en dat het goed gaat met mijn familie.”
Dhr. S. instemmend: “Ik ben dankbaar dat ik mag leven.”
Dhr. H. knikt hem instemmend toe: “En dat ik altijd bij God kan aankloppen, want als er iets gebeurt zeggen we altijd mi gado, mi gado. Altijd is God bij ons.”
Het was weer een gezellige ochtend met veel muziek en mooie herinneringen. En we wensen de bewoners veel licht toe in hun leven.