Iedere keer vragen we toestemming of we mogen schrijven. Tijdens de ontmoetingsgroepen en muziektherapie worden er regelmatig levensvragen besproken. De één praat er makkelijker over dan de ander…
“Ik praat graag erover en ja, ik schrijf ook graag en ik doe dat graag. Ik vraag en schrijf graag. Aan mensen vraagjes te stellen. Ik doe dat ook graag, omdat het dieptevragen uit je body zijn. En daar gaat het over en die gaan vaak moeilijker over het front. En erover praten gaat vaak moeilijker en is dus bijzonder als ze erover praten en schrijven. Als je je voornaam geeft, dan praat je ook vertrouwelijker en dat bedoel ik ermee..
Als je ze opschrijft, wat ik heb geconstateerd dat er meerder mensen zijn die dat doen, ook willen praten. Dat je helpen kan! En daardoor ook gelegenheid hebben dat andere kinderen daar ook van leren en over kunnen praten en dat is wezen hetzelfde.
Achter dat praten, zit dat erachter. Die mond heb je. Niet voor niets gekregen. Heb je gekregen, om te praten. Kun je alles verklaren en om méé te kunnen doen. En dat is heel bijzonder, als iemand dan praat.
De vragen zijn vaak ook moeilijk en zijn de vragen die de ander besproken wil worden. En ze weten en voelen ook dat het moeilijk is om erover te praten.
In wezen moet het besproken worden, als je echt vrienden wilt zijn. Ik vind het ook fijn om erover te praten en ik weet dat de ander dat niet snel doet en dat het helpt bij hem in het diepst in zijn body.
En dat helpt en dat is bijzonder. Als je ergens gaat staan en het doet, help je velen. En als je zelf makkelijker praat, help je de ander ermee. En als je niet met de ander erover mag praten, praat je er niet makkelijker over.
Het is in drie fasen uitgevoerd. Als de één het niet doet, dan voelen de anderen mee. Je voelt dan ook dat er maar op één poot spanning staat.
Dus moet je voelen. Je moet een beetje de praktijk doorkrijgen. Als je het merkt, dan denk je: ‘Dat is goed’. Als het door blijft werken, dan betekent dat het nog bezig is. Dan kan je het oplossen door het opnieuw te doen. Door die handelingen van drie ampère. Is het meer, dan krijg je een scheve belasting. Net zoals de deur van de trap. Blijf je doordraaien, gaat hij los of niet? Die dingen vertel ik altijd aan dames en jongens. Dan zijn ze ook happy als je dat zegt.
Soms heb je de ander nodig om dingen helder te krijgen en te helpen.”