De dood hoort bij het leven, ook dit onderwerp komt tijdens de ontmoetingsgroepen aan bod. Na het herdenken van een medebewoner komt het gesprek op afscheid nemen van het leven. Weten de bewoners waar en hoe ze begraven willen worden?
Mw. D. lacht: “Ach maakt mij niet uit. Als ik daar ben daar en anders hier.”
Dhr. K. knikt haar toe: “Tja, kost ook geld he.”
Mw. Z. gedecideerd: “Ik heb niets te willen, de kinderen bepalen. Ik ben verzekerd, dat staat vast. Maar je weet niet of je kinderen het kunnen betalen. Heb je het ook weer tickets te betalen om kinderen daarna toe te halen (mw. Z. komt uit het buitenland). Hier is mijn tweede thuis. Ik ben verzekerd, de mensen weten het. Mijn kinderen weten het en zijn verzekerd. Ik moet in ieder geval begraven worden. Daarom heb ik mijn kinderen ook verzekerd, al betalen ze het zelf.”
Mw. B. haalt haar schouders op: “Maakt me niet uit. Kost teveel. Ach, maakt me niet uit. Je ligt toch koud en voel je toch niet meer.”
Dhr. V. (komt uit het buitenland): “En daar moet je weer veel regelen, een groot huis en eten en drinken, wat ze eten zouden willen.”
Mw. O. knikt instemmend naar mw. B.: “Je bent dood, dus je weet niets meer.
Soms vinden ze (de kinderen) het eng, maar beter nu, dan straks.”
Mw. B. knikt haar toe: “Ja, daarom …”
Mw. C. peizend: “Mijn kinderen en man weten alles. De kinderen waren laatst bij me en ze weten wat ik wil. Ze hebben allemaal een boek. Ze weten waar ik verstrooid moeten worden. Anders krijg je problemen wie het graf schoon moet maken. Ik ben niet zomaar gegaan, ik ben naar een advocaat gegaan.”
Mw. M. lacht: “Ik heb niets te willen. Maar begint de muziek en ga je lachen en herinneren. Ach, dan ga je weer te huilen.”
Mw. E. bedachtzaam: “Ik heb niets te willen, zij hebben het geld. En ach, alles ligt in Gods handen.”
Mw. G. instemmend: “Wie dood is, blijft dood. Je kunt een bloem brengen, ga je naar het graf om te brengen en herinneringen op te halen. Bijvoorbeeld met een feestdag. Krijg je kippenvel, zie je alles voor je. Zoals met de dood van moeder. Ach ja, zijn de herinneringen.”
Mw. M. gedecideerd: “Muziek is leuk, maar je moet ook zingen.”