Bakkers in de familie, dochter van de bakker
Wat is dat genieten: als bewoners bij elkaar warme en dierbare herinneringen naar boven roepen. Omdat mevrouw K. vertelt over de heerlijke geur van speculaas van de bakker beneden, vertelt mevrouw P. dat ze dochter van de bakker is. Waardoor bij mevrouw K. ineens weer boven komt, dat ze bakkers in de familie had. Twee kleine brokjes verhaal die voor even een vrolijke verbinding geven……..
Mevrouw K.: “Ik woonde op de Overtoom. Ik ben geboren op de Overtoom. Boven de bakker. Bakker Westerbos. (glimlachend) Het was geloof ik allemaal Bos (bedoeld: op de trap): Westerbos, daarboven Bos, daarboven van de Bos. Wij woonden geloof ik tweehoog. Dan rook mijn moeder de speculaas. En dan zei ze: ‘Ga jij beneden eens een onsje speculaas halen’ (lacht).”
Mevrouw P.: “Weet je dat ik ook dochter van een bakker ben? Mijn vader was bakker. Ja, die moest ’s nachts op. Hij zat ook op kantoor. En mijn moeder stond in de winkel. Speculaas, dat rook zó lekker! Dan snoepten wij van het deeg, tot wij er onze buik meer dan vol van hadden. (lachend) Stiekem natuurlijk.”
Mevrouw K.: “Mijn moeder had twee broers, die hadden ook een bakkerij. Eén op de Overtoom, één geloof ik op de Haarlemmermeerstraat. En ik geloof ook nog een bakkerij in Haarlem. Mijn moeder heette Knibbe. Ik weet niet meer of die bakkerij ook Knibbe heette, ik geloof het niet.”
Mevrouw P.: “Mijn vader had zo’n grote bak voor de fiets. Daar zat ik als kind wel in. Natuurlijk als er géén brood in zat. Ik vond het prachtig als ik mee mocht! Zaterdags gingen we altijd naar het woonwagenkamp. Dan mocht ik altijd mee in de bak. Prachtig vond ik dat. En weet je, bij de woonwagens: altijd schoenen uit!”
Mevrouw K.: “Ja, met een bak …. bij ons kwam mijn neef met de bakfiets het brood brengen. Dan kwam hij ook altijd even met ons spelen. Enig vonden we dat, mijn zus en ik. Hij vond het óók leuk, geloof ik.”