17 augustus, Onafhankelijkheidsdag Indonesië. Een dag om te herdenken en te vieren. Veel bewoners hebben een verleden met Indonesië. Ze hebben hun partner er leren kennen, zijn er geboren, of hebben er een tijd gewoond of gewerkt. Vandaag verschillende Juweeltjes over Indonesië.
“Ik was in Indonesië met de oorlog. Ik heb in het concentratiekamp gezeten. dat vergeet je nooit meer. Een trauma? Nee, ik zie het niet als een trauma. Als een herinnering. Je moet flink zijn. Ik praat er niet over. Ik ga gewoon door met leven.”
“Ik ben in Indië geboren. Ik was de juffrouw van de grapjes. Ik hou ervan om mensen te laten lachen en zo te laten leren, maar niet gemeen hoor! Nooit meer dan plagen! Ik was er wel heel trots op dat een ouder zei dat haar zoon het zo leuk vond dat ik altijd grapjes maakte. Ik kwam uit de oorlog en dus tja, ook daardoor gefrustreerd. Ach, geef mij maar een bak kinderen hoor.”
“Ik was in Indonesië. Daar hadden we een baboe. Een hele lieve baboe.”
“Ik woonde in Indonesië. Wanneer we naar Nederland gingen? Ik denk dat ik 22 jaar was. Ik zat de eerste politionele actie in Indonesië. En halverwege de tweede ben ik teruggekomen. Ik ben bij Sumatra geboren, op het eiland Nias. Ik was op een Nederlandse school.”
“Mijn oudste broer was zeventien jaar ouder, die gaf aan het leger niet in te willen. Toen had je natuurlijk niets te willen. Dan was je verplicht naar Indië te gaan. Hij kreeg een verwonding bij Werkspoor en verwaarloosde dat expres. Ik heb me ook laten afkeuren. Wilde niet. Maar kreeg geen vrijstelling. Ik wilde vrijstelling omdat ik een leuke baan had in onze lieve gastvrouw huis als instrument maker. Maar hielp niet. Moest er toch in. Mijn tweede broer heeft zich laten afkeuren. Kreeg hij spijt van, want bij solliciteren werd je erop afgewezen. Zeiden ze: ‘We hoeven je niet’. Was in die tijd. Mijn derde broer had een pokkehekel aan het leger. Die hoefde niet, die had een vlekje op zijn longen. De vijfde was de duvelstoejager, die wel in het leger wilde en ernaar toe is gegaan.”
“Met de regen praten
Regen is regelbaar
In Indonesië
De zon is daar niet zo heet
Daar is lekkerder dan hier
Genieten hier van de zomer?
Aflopende zaak…”
“Hebben lang in Indonesië gewoond en hadden daar ook honden. Niet van die belangrijke hoor. Maar van die vrolijke honden, gewoon lief. Via mijn man zijn werk kregen we ook vaak honden. Maar tja, daar moet je dan weer zo aan wennen. Alle nieuwe honden zijn weer anders he.”
“Mijn broer heeft gitaar gespeeld. Toen hij naar Indië ging, heeft hij hem bij mijn moeder gelaten. Pakte ik wel eens stiekem zijn gitaar en ging dan pingelen.”