Vandaag een Juweeltje over geloven.
Mw W. leest de dagtekst voor en zingt: ‘In de hemel is het schoon, waar men zingt op blijde toon.’ Knikt ons toe:“Het is gestampt in je hoofd.”
Er ligt een rozenkrans, een bijbel, een Christusbeeld en beeldjes van diverse heiligen op tafel.
Mw. W.: “Geloof, hoop en liefde, dat is het belangrijkste. Ik ben protestants”
Heeft mw. W. een beeld hoe God eruit zou kunnen zien?
Mw. W.: “Ik zou het niet weten, ik denk dat God gewoon zoals een mens is, net als Jezus, maar dan de vader van Jezus, hij is een mens, maar dan is hij de hoogste mens en staat hij boven alle mensen, God zit in de hemel.”
Mw. L.: “Ik ben rooms-katholiek. Ik ging op zondagen naar de kerk en met feestdagen. De kerk betekent heel veel voor mij, ze kunnen je leiden.”
Dhr. Z. “Ik ben ook gelovig, ik hou me vast aan iets en dat is mijn geloof, ik vind het moeilijk om er over te redeneren, God zit van binnen.”
Mw. H.: “God is groot.”
We bekijken foto’s van religieuze gebouwen in Paramaribo en geven aan hoe knap het is dat die verschillende geloven allemaal samenleven.
Mw. W. gedecideerd: “Ze komen niet bij elkaar, elk geloof heeft zijn eigen club, je houdt je bij je kerk en bij je geloof. Maar ik geloof dat er maar één God bestaat, maar iedereen gelooft op zijn eigen manier.”
Mw. H.: “Niemand mag zeggen: ik ben beter.”
Hoe ziet de hemel er volgens de bewoners uit? Gelooft u dat er een hemel is?
Dhr. Z.: “Ik weet niet of er een hemel is, het is ergens waar ik ga, maar ik denk niet dat het een hemel is.”
Mw. L. bedachtzaam: “Ik durf het ook niet te zeggen of er een hemel is…”
We sluiten de ontmoetingsgroep af met ‘Dank u voor deze nieuwe morgen’, ‘He’s got the whole world in his hand’ en ‘I say a little prayer’ van Aretha Franklin.