Vandaag de dag

Vanochtend
Slechts op bezoek bij haar
in die vreemde dimensie waar
het mist tussen de buien door
tenietgaan uit het andere oor
De uren turen zo zonder eind
vooruit nu voor alles verdwijnt
loslaten is nog wel een tweede
want ja, wie wat bewaart
heeft ook wat te vergeten

Vanmiddag
Weer eens helemaal van de taart
de puntjes volgen in een vaart
voor ieder wat wils die in de rij
en altijd dat toefje room erbij
Zo komt het geluk toch binnen
verstopt in van die kleine dingen
als de sporen van ons samenzijn
ons onderbewuste vertellen
het is je vergeven

Vanavond
In bed alleen op de kamer
naar boven staar in het kader
van daar gaan de dromen heen
en al die onrust verlaat de benen
Wegen trekken langzaam weg
aangewezen tot ze sluiten
ogen toe laat het zo wezen
dat niemand heeft geweten
Tot morgen alle zorgen
antwoord geven op de vraag

Vannacht
Schijnt er in het donker
een licht te zijn ontstoken
zoekend naar jouw blik
huilend van de schrik
dwalend door ruimte zo
opkijkend als een kind
Een schreeuw om slagroom
verraad dat er genoten is
van de dag van vandaag