Prachtige wezens

Het perfecte gedicht waren wij bijna vergeten te schrijven,
het gaat over al onze levensverhalen.
Het perfecte gedicht is altijd menselijke gebleven,
heeft altijd een begin, een stem, 
het perfecte gedicht gaat vaak over vroeger.

Gaat over een moeder die nooit sprak met harde woorden
omdat ze heeft leren zingen.
Het perfecte gedicht is altijd goed gezind,
‘’als je geen goede zin hebt, doe dan je ogen dicht.’’
Het perfecte gedicht wil je nooit kwijt,
kan je niet wegpoetsen,
daar mag je af en toe best om huilen, 
je tranen heb je niet voor niks gekregen.

Het perfecte gedicht moet je soms even uitlopen,
zoals je het piekeren wel eens uitloopt.
Het perfecte gedicht gaat vlug,
kijkt nooit meer achteruit,
gaat als tijd voorbij.
Met het perfecte gedicht gaat het goed,
dus even beroerd als altijd,
het perfecte gedicht is een tevreden monster
maar brengt je toch dichter bij de Heer.

Het perfecte gedicht kan je nazingen, 
als een lied die je kent van vroeger.
Als je in een perfecte gedicht zijn ogen kijkt,
zie je hier en daar nog een glimp ondeugendheid.
Het perfecte gedicht heeft wel eens gespijbeld,
is wel eens brutaal geweest.
Het perfecte gedicht moet je een plek geven,
zoals je verdriet een plek geeft.

Het perfecte gedicht komt uit het hart,
is soms een lach.
Het perfecte gedicht is een droom
die je gelijk de deur uit moet vegen,
is arm geweest, rijk,
is een man die niet kan dansen.
Het perfecte gedicht maakt je helemaal schoon
van binnen, gaat over geloof,
slechte eigenschappen,
bedachtzaamheid.

Het prefecte gedicht kan soms jaloers zijn,
was ooit 17, is nu bijna 97.
Het perfecte gedicht eet om 12 uur,
is mager maar niet slank,
is man en vrouw.
Het perfecte gedicht is een stilte veranda,
mits je 10 kinderen hebt.
Het perfecte gedicht schrijf je nooit alleen,
dat doe je samen met je naaste,

is van je moeder en je vader,
van allebei een beetje ,
eigenaardig.

Het perfecte gedicht lijkt altijd jonger,
is altijd vrolijk,
heeft genoeg grijze haren.
Het perfecte gedicht is een ritueel
een herinnering,
over dat alle seizoenen mooi zijn
net als alle spullen bij mijn thuis,
over hoe een oude dag
elke dag, een nieuwe dag is,
over schaatsen met je vader en je broers,
over hoe je in je gedachtes moet kunnen schuilen.
Over hoe je bent weggelopen,
van een wereld vol met geluiden,
over dat je wel eens rare dingen heb gedaan,
maar dat maakt je mens.

Het perfecte gedicht is een ode,
is eenvoudig opgebracht,
gaat niet over mooie kleding,
maar om orde en regelmaat.
Het perfecte gedicht is van goud,
zoals er gouden tijden zijn,
het perfecte gedicht heeft geen taal
kan je niet horen,
is een gevoel.

Het perfecte gedicht zijn de vlinders in je buik,
is stil en verlegen.
Het perfecte gedicht heeft een aantal opdrachten

geef je naam altijd heel
hou van bloemen en dieren
doe het opnieuw
wees niet bang
durf te zingen

Het perfecte gedicht
kan je niet vergeten,
kan je niet schrijven,
het heeft jou geschreven.
Het perfecte gedicht groeit van binnenuit,
is kwetsbaar maar mooi
groeit zacht en trots.
Het perfecte gedicht kent geen tijd,
geen strijd.
Het perfecte gedicht komt uit je linkerborstkast
Het perfecte gedicht zijn wij,
het perfecte gedicht ben jij.

Gershwin Bonevacia
Stadsdichter van Amsterdam